Evet…
Hoyratça yazabilme özgürlüğü…
Konu bu olmalıydı bu hafta…
Üzerine bolca ve sabırla düşünmeden yazılabilecek basit ama etkili bir konu…
Kaşıntılarımızın kaynağını kolayca ve hızlıca öğrenebileceğimiz bir mesele…
Ülke yıllardır matem yeri, gülmeye hasret bir millet…
Görünmez bir elin gülmeyi, eğlenmeyi yasakladığı uzun yıllar süren bir dönem…
Karanlık her tarafta…
İnsanlara hakim olan duygu korku ve endişe….
Umut ve mutluluğun ülkedeki her bireyin zihninden uçup gittiği bir süreç….
Sefalet ve refahın eşit dağıtılmadığı zamanlar…
Denklemleri bozan eşitsizliklerden bahsediyorum…Orantısız bir mücadeleden…
Adı savunma olan sanayinin saldırı silahları üretmesi gibi çelişkili bir anlayıştan
bahsediyorum.
Yetersiz ve niteliksiz bir kavrayışdan bahsediyorum…
Hak ve özgürlüklerin sanki hiç olmamış gibi olduğu bir kopuştan bahsediyorum…
İnsan bu şartlar altında nasıl hoyratça, gönlünce, eğlenceli, keyifli yazı yazabilir…
Hırpalanmış bir milleti nasıl sarsabilir kendisine gelmesi için..
Aklıma inanın bir şey gelmiyor…
Vazgeçmiş olan insanları nasıl yeniden yaşama tutunmaya ikna ederiz…
İnanın bilmiyorum….
Herkesin zarların hileli olduğunu bildiği bir masa da dürüstlüğün hangi türlüsü makbuldür…
Kaybedeceğini bildiği bir masaya insan niçin oturur inanın aklım almıyor…
Yapabileceğim tekşey hoyratça yazı yazabilme özgürlüğümden feragat etmek olur….
Elbet gençlerimiz yeniden ülkemizde bahar havası estirecektir. İşte buna herşeyden çok
inancım var.
Sevgiyle kalın, sağlıcakla kalın, üzüntü ve kederden uzak kalın… Keyifli haftalar dilerim.
