Ehliyetimi yenilemem gerektiğinde, kimliğim için ya da sıradan bir fotoğraf çektirdiğimde bazen muazzam, bazen kendim gibi, bazen de olduğumdan çok farklı görünüyordum.
Fotoğraf çektirmek için gittiğim fotoğraf stüdyosunda dört beş denemeden sonra bir tanesinin diğerlerinden daha düzgün olduğuna fotoğrafçı ile karar verirdik. Bir daha aceleye getirmeyip şöyle rahat bir zamanımda daha iyi görünebileceğim bir fotoğraf çektiririm düşüncesiyle fotoğraf stüdyosundan uzaklaşırdım. Sadece stüdyoda değil ne zaman fotoğraf çektirsem bu duyguları yaşadığım için fotojenik olmadığımı bile düşünmüştüm.
Hatta bir seferinde fotoğraf hiç bana benzemiyor tavşan gibi çıkmışım dediğimde fotoğrafçı bana ben gördüğümü çekerim demişti.
Dün akşam izlediğim ‘’Aşk tesadüfleri sever’’ filminden bir replik neden her fotoğrafta istediğim gibi çıkmıyorum sorusunun yanıtını ampul gibi yakıverdi.
‘’Fotoğraf çekmek sadece düğmeye basmak değildir. Eğer doğru yerden bakarsan her şeyin arkasında bir güzellik görürsün. İşte o güzelliği yakaladığın zaman iyi bir fotoğraf çekmiş olursun’’
Vaay…
Hakikaten de mesele deklanşöre basmakta değilmiş, senin ne gördüğün ne hissettiğinmiş ve aynen görüntüye de yansırmış. Hayata uygularsan da her olay ve durum senin bakış açına göre şekillenir ve eğer istersen dünya güzelleşiverir her şeye rağmen.
Senarist, fotoğraf çekmenin inceliklerini bir fotoğrafçı karakterinin gözünden anlatırken, dünya algımıza da vurgu yapıveriyordu ve güzel bir göndermede bulunuyordu. Sevindim diğer yandan durum sadece benim çok iyi fotoğraf veremememden kaynaklanmıyordu demek…
Düşünceler görüntüye yansıyacak ve somutlaşacak kadar sihirli ve etkili olabilir. Etraflı düşünmenin yolu da bakış açısını değiştirmeden geçer. Bakış açısını değiştirerek olaylara yön vermek ve istediğin sonuca ulaşmak da böyle mümkün oluyor.
Çok kolay bir sorunun içinde karmaşık cevaplar aradığım ve sorunun içinden çıkamadığım için öylece bıraktığım olmuştur. Bakmasını bilsem, cevap gözümün önündedir ve aradan zaman geçip cevabı ortaya çıkınca bu kadar mıydı diyecek kadar yakın olduğunu geç de olsa fark ederim.
Sanırım bu durum iç görünün de gelişmiş olmasını gerektirir.
Hayattaki tüm güzellikleri görebilmeniz dileği ile
Sevgi ve saygılarımla
