ÜZÜLÜRÜM
Sevim Tutar Arıcak
- 495
ÜZÜLÜRÜM
Bazı geceler uyuyamaz insan
Hesaba çekmiştir geçmişini geleceğini
Kırılmıştır sevdikleri tarafından dal dal
Dökülür içinde dağılır da toplayamaz
Bilmezler senin ne ince gönül taşıdığını
Bu yüzdenmiş demek
Okuyanı yazanı sevmeyişleri
Bırak gecelerin örtüsünü
Dillendirme kaderin sövgüsünü
Kıymetini bilmeyecekler
Versen de ömrünü
Harmanı döverler yelle
Bacılarımın yiyip içtikleri elle
Canları sağ olsun
Demek dertleri var yıllardır benle
Sağ iken küsecekler
İşleri düşünce arayacaklar
Sonra yeniden susacaklar
Beni ölüm gelince hatırlayacaklar
Böyle olunmaz akraba
Hiç aynı karede bakmamışız ekrana
Daha dün gibi doğdukları gelir aklıma
Üzülürüm de ses etmem dışlanmışlığıma