Kan kokarken toprak
Sevim Tutar Arıcak
- 539
Bu uğursuz zamanın
Gideceği başka bir el yok Mu
Kan korkarken toprak
Bu ne el çırpmak
Eğri ile yarensen
Nasıl olursun kimsesizlerin kimi?
El açıp yüz sürdü kini
Elini öpsün bir kalem bir silgi
Çekilmiş bombaların pimi
Çürümüş bu düzenin ipi
Söz sahibi olmuş düşmanın iti
Kesilmiş doğrunun bileti
Açılmış adaletin gözleri
Dudak uçuklatır sözleri
İçerden göçer ülkemin kalesi
Yok sayar seni beni
Ödendi bu bayrağın diyeti
Kötüye yorarsa fikri
İçilir onar onar şehadet şerbeti
Yine yurdumda analar inledi
Gelenler hayret edip gitti
Bu kan bu toprağa yetti
Bulutların üstü cehennemdi
Her yiğidi canından etti