HEPİMİZ
Sevim Tutar Arıcak
- 529
Yazacak bir şey yok, yalnızlıktan başka
Her yerde ölüm dağılıyor hepimize
Hep beraber eksildik,
Bir birimizi tanımasak da
Oysa hepimiz kardeştik aynı gökyüzü altında
Gökyüzü hepimizindi
Güneş hepimizi eşit ısıtıyordu
Hepimizin yüzüne değiyordu ayın yüzü
Hepimiz bir olsaydık
Diktiğimiz ağaçlar orman olacaktı
Bağrında kuşlar yaşayacaktı
En önemlisi bizi, içimizi huzur saracaktı
Hepimiz bir olsaydık eğer
Ektiklerimiz harman olacaktı
Diktiğimiz çiçekler renklenecekti
Kelebekler bile sevecekti hepimizi
Hepimiz sevgiyi öğrenip, öğretseydik
Gözyaşları sel olmayacak,
Sevinçler bir birimizin yüreğini ısıtacaktı
Kısacık ömrümüze sevgi ekebilseydik eğer
Biz tek tek ölürken, öldürürken
Toplayıp bir birimizi, kalanlar ile
Hepimiz ediyorduk oysa
Biz de kalmayacaktık oysa tıpkı gidenler gibi
Bir birimize haram ederek güzel dünyayı
Nasıl öğrendik nasıl söyleyin hele?
Bütün renkleri siyaha boyamayı?
Biz sevmiştik oysa bu dünyaya doğmayı
Konuşabilseydik hepimiz bir birimizle
Öğrenecektik kötülüklerden korunmayı
Olmayacaktı fakirlerin ölümlerinde,
Zenginlerin kâr payı olmayacaktı, olmayacaktı
Oysa biz hepimiz bölünürken ikiye üçe
Bir bütündük aynı dünyanın yüzünde
Farklı olsa da tenimizin rengi
Kırmızı akar hepimizin kanı
Aynı olur ölümün düştüğü, üşüttüğü her yürek
Biz hepimiz bir olabilseydik
İnanın, inanın kötülüklerle ölmeyecektik
İyiliklerle iyilerle, iyi ölecektik hepimiz