BELKİ

Geceyi gülüşlerin böler Peş peşe kopan fırtınalar Masum bakışlarında söner Tavandaki ışık üşüyerek izler Sessiz yürüdüğümüz sahiller Silinmiş yan yana duran izler Sarhoş yine dalgalar Hepsi peş peşe devrilir Gökyüzünde parlayan yıldızlar Sevdiklerim sizin kadar uzaklar Ağlamaklı gözlerim yollarını gözler İçimdeki yangın nerede söner? Hızla geçiyor aylar yıllar Yüzümde derinleşir çizgiler Döner mi özleyip de gidenler? Belki son nefesime yetişirler