Geçenlerde bir yazı okudum. Apple’ın kurucu ortağı ve CEO’su olan, aynı zamanda da dünyanın bir aralar Bill Gates’den sonra ikinci zengini olduğu söylenen, Steve Jobs’ın son yazısı diye gönderilmiş bir yazıydı bu.
Gerçekliğini araştırmak için internete girdiğimde, aslında yazının Steve Jobs’a ait olmadığı ve kim tarafından yazıldığının da bilinmediği anlatılıyordu.
Hatta bir çok köşe yazarının da bu yazıyı Steve Jobs’a ait son yazı olarak köşelerine taşıdıklarını da gördüm. Araştırmayı yapan arkadaş, araştırmanın hakkını vermiş ve ulusal basından tutunda, en ücra yerel gazetelere kadar, isim isim kimin bu yazıyı Steve Jobs yazısı olarak yazdığını da anlatmış.
Sorgulamayı her zaman takdir ederim. Fakat köşe yazarlarının da hiç araştırmadan böyle bir hataya düşmelerini, araştırmacı yazar tanımlaması altında tuhaf buluyorum.
Ben bir söz duyduğumda, öncelikle bu sözü kimin söylediğinden ziyade, sözün doğruluğuna bakarım. Eğer mantığıma uyuyorsa, o sözden istifade etmeye çalışırım. O zaman araştırırım kim demiş bu sözü diye. O da atıf yapmak içindir.
Eğer yazı mantığıma uymuyorsa hiç üzerinde durmam bir tarafa atar geçerim.
Bu yazıyı da okuduğumda çok beğendim.
Hayata ilişkin güzel yaklaşımları vardı.
Yazıyı yazan da Steve Jobs’un adını özellikle verdi ki, yazı popüler olsun diye düşünüyorum.
Maalesef insanlarda yaygın bakış, sözün doğruluğundan çok kimin söylediği üzerinedir.
Aleyna Tilki’nin “Bu gün Pazar, yarın pazartesi” şeklinde attığı bir tweetin ya da paylaşımın yüzbinlerce insanın beğenisini almış olması çok manidar.
Ya onların bildikleri bir şey var, ya da ben onlarla aynı dünyada yaşamıyorum.
Muhtemelen de onlara göre eski kafalı biriyim.
Ya da çok ciddi bir şekilde acınacak haldeyiz.
Steve Jobs’un son yazısı diye gösterilen yazıyı okumanızı tavsiye ederim, her ne kadar ona ait olmasa da.
Bazı gerçeklere öyle alışmışız ki, varlıklarının farkında bile değiliz. Buna “ülfet” diyorlar.
Bir dakika nefes alamasak, bu nefes almanın ne kadar kıymetli olduğunu anlıyoruz. Çok şükür ki rahat nefes alıp verebiliyoruz.
Anne babamızın ya da sevdiklerimizin bizim için ne kadar değerli olduklarını da ancak kaybedince anlıyoruz.
Keşke onlar hayatta iken bunu anlayabilsek de, onlarla daha dolu dolu zaman geçirebilsek.
İşte hayat da böyle bir şey. Sona yaklaşıldığında ancak kıymeti ve varlığı anlaşılabiliyor.
Steve Jobs’a ait olduğu söylenen yazı da bu minval üzere bir yazı.
Belki bir günlüğüne de olsa hayatın kıymetini, ya da varlığını hatırlamak için okunmasında fayda var diye düşünüyorum.
Ama önce de söylediğim gibi, yazıyı kimin yazdığı önemli değil. Önemli olan sizi etkileyip etkilemediğidir.
