ADIM AT

Hani özür dilemek istersin, kıvranırsın söyleyeyim diye. Nasıl söyleyeyim diye evirir çevirirsin. Söylemek istediğin kişi ile bir araya geldiğinde hareketlerin bile değişir. Normal konuşman değişir; yine de sen o söylemek istediğin şeyi bir türlü söyleyemezsin. Kıyısında köşesinde olan her şeyi söylersin; ama “Özür diliyorum affet beni” diyemezsin.
Teşekkür etmek istersin, hem de çok büyük. Kocaman teşekkür etmek istersin, ama bir türlü edemezsin. Söylemeye çalışırsın, eeee ııııı vs ama “Çok teşekkür ediyorum çok memnun oldum” diyemezsin.
Yapılması gereken bir iş vardır, toplasan bir gün sürecektir. Ama bir aydır kafanda evirip çeviriyorsun, uğraşıyorsun da uğraşıyorsun kafanda. Hani “İlk adımı attım gerisi gelir” diyemezsin bir türlü.
Bölük pörçük birçok iş vardır, ufaklı büyüklü. “Ha o işi yapacaktık, yaparız ya, ha şu işi yapacaktık, yaparız ya” Birikir, birikir bir türlü yapamayız. “En münasibinden başlayarak işleri sıralayıp” yapmaya başlayamazsın hani ya.
Eşine, sevdiğini söylemek istersin. Bağıra bağıra söylemek istersin, ama söyleyemezsin. Hep bir şeyler engel olur. Bazen söylersin, ama söylediğin şeyin çok cılız kaldığını görürsün, onun için avazın çıktığı kadar bağırarak söylemek istersin. Ama bir türlü beceremezsin. “Seni çok seviyorum, iyi ki varsın” diyemezsin. 
Okumak istersin, kitaplar alır koyarsın. Okuyunca zevk alacağını da bilirsin, okumanın güzel olduğunu da bilirsin, ama bir türlü başlayamazsın. Hangisini okusam diye düşünürsün; ama bir türlü başlayamazsın. Bunu okusam dediğini eline alıp “Okumaya başladım işte” diyemezsin bir türlü.
İş yerinde yeni bir sayfa açmak istersin. Daha sevecen, işini aksatmayan, aranan personel olmak istersin. İş yerine geldiğinde bunu bir türlü gerçekleştiremezsin. “Yeni bir sayfa açıyorum ben” şeklinde davranamazsın.
Güvendiğin, yanında rahat hissettiğin kişiyle halini paylaş, anlat anlat anlat.
Söyle, harekete geç, başla, adım at. 
Gerekirse uzmanından destek almayı ihmal etme.
Selamlar Saygılar Sevgiler