Koçluğa uygulama açısından bakıldığında, tarihsel olarak yetişkinlere yönelik eğitim, spor psikolojisi, psikolojik ve felsefi teorilerden kısmen etkilendiği görülmektedir.
Psikoloji kuramcıları yaşam koçluğu iskeletini “bütün ve sağlıklı insan” görme isteğiyle 20.yüzyılın başlarında oluşturdular.
Daha iyi bir hayatı, daha tatmin edici bir hayatı değerlendirmek için hasta ve patolojik insanları görmekten “iyi ve bütün” insan görmeye yönlerini çevirdiler.
Koçluk, insanın her şeyin ölçüsü olduğunu belirten hümanist fikre atıfta bulunmaktadır. Bireyin saygınlığı ve değeri en başta gelendir ve insanın ihtiyaçlarının maddesel şeylere göre önceliği olduğu farz edilir.
Abraham Maslow ve Carl Rogers terapilerde insancıl bir yaklaşımda bulunulması gerektiğinde birleşmişler, koçluk da ikisinin birçok ilkelerini kendine uyarlamıştır. Örneğin, koçluk “kendini gerçekleştirme”, bireyin kendini tatmin etmesi için ihtiyaçlarını belirleme, tam potansiyelini farkına varma, kendini ifade etme, başarı sağlama ve gelişme ile ilgilidir.
Koç sadece dinleyip, geri yansıtmaz. Koç; gerektiğinde zorlayıcı olmalı, meydan okumalı ve danışan ile yüzleşmelidir.
POZİTİF PSİKOLOJİ VE KOÇLUK
Pozitif psikoloji, sağlıklı kişilerin daha mutlu olmasını ve sağlıklarını koruyabilecek bakış açıları geliştirmelerini sağlamayı hedefler. Pozitif psikoloji kişi ve toplumları başarıya ulaştıran güçlü yanları ve meziyetleri inceler. Pozitif psikologlar deha ve yeteneği bulmayı ve geliştirmeyi ve normal yaşamı daha tatmin edici bir hale getirmeyi amaçlarlar.
Pozitif psikolojiye göre altı özellik uygulandığı takdirde mutluluk artırılmaktadır. Bu 6 özellikle şöyle özetlenebilir.
Bilgelik ve bilgi: Yaratıcılık, merak, açık fikirlilik, öğrenme sevgisi, perspektif, Cesaret: Yüreklilik, dayanıklılık, tutarlılık, canlılık
İnsancıllık: Sevgi, kibarlık, sosyal zekâ
Adalet: Vatandaşlık, adil olmak, liderlik
Sükûnet: Bağışlayıcılık ve merhamet, alçakgönüllülük, otokontrol
Üstünlük: Güzelliği ve mükemmelliği takdir etme, şükran, umut, mizah, spiritüellik
