Coşkun Karabulut / Kültür Sanat

LÜTFİ BİLİR- ŞAİR, YAZAR- KAHRAMANMARAŞ

Coşkun Karabulut / Kültür Sanat

  • 985

" kedilerine özel bir ev bile veren bir hayvan dostu"

Yaşamım boyunca edindiğim sanat anlayışım, her zaman insanı öne alır. Aydın bir duruş, insanî bir duruş, yapıp ettiği güzel olan bir duruş. Kendine adam gibi bir adam duruşu edinmeyen birinin iyi bir şair , yazar, sanatçı, edebiyatçı yani her ne olacaksa olamayacağına inanırım . Olur gibi görünenler olsa da özleriyle sözleri bir olmadıkları için eserlerinde samimiyet yoktur, ruh yoktur. Benim anlayışım bu. 
Geçen ay gittiğimiz Kahramanmaraş'ta tam da aradığım şair tipine rastlamanın mutluluğunu ve hayretini yaşadım . Hayretini diyorum zira tanıstığım şair Lütfi Bilir' in şiirleri benim tarzımın aynısı. Bu benzerlik beni hayrete düşürdü. Mutluluğum ise hem bu yüzden hem de şair tanımıma uymasından . Önce insan sonra şair. Yani duruşu olan, hem de sadece insanlara karşı değil, tüm canlılara karşı da sağlam, sevecen, yaşatan bir duruşu olan bir şair, yazar. 
Şiirlerini zaten çok sevmiştim. Şimdi elimde"  Suzan Suzi"  adlı öykü/deneme türü kitabı var . Birlikteyken anlattıklarını şimdi bir kez de kitaplarından okuyorum. İçim ısınıyor içim. Havaların giderek soğumasından değil. Kimi barınaklarda can dostlarımıza yapılan işkenceler, katliamlarla insanlığımızdan utanırken, Lütfi Bilir gibi insan şairlerimizle içimiz ısınıyor, biraz kendimize gelir gibi oluyoruz. Kendisi de söylemisti. Kitabında da yazıyor . Babadan kalma evlerini kiraya vermek yerine kedilere tahsis etmişler. Sadece 7/8 kedinin kaldığı bir ev. Bahçesinde tavuklar, horozlar olan çitle kaplı bir bahçe . Ve her gün gidip kedilerinin suyunu, mamasını veren, kontrol eden şair dostum . Ailece hayvanseverler. Beni en çok duygulandıran da yayımladığı kitaplardan para almayıp hayvan aşevlerine bağıslaması.Kitabın içindeki notta okuyucuya kitabın bedelinin ya da içinden ne kadar geçiyorsa,  verilen ÖLÜ ADAM KÖPEK AŞEVİ' nin  işleticisi Şazene Elik' in hesap  no.suna  havale yapılması rica ediliyor. Ne kadar asil bir davranış .( Ben havalemi yaptım seve seve tüm hav hav dostlarıma sevgilerimi göndererek.)
İşte benim şairim bu. Lütfi Bilir. 1956 Kahramanmaraş doğumlu ve halen orada yaşamını sürdürüyor. İstanbul Yıldız Teknik Üniversitesi Makine Mühendisliği mezunu. Onlarca baraja imza atmış tecrübeli bir mühendis. Bilgilerini, birikimlerini  dağ evinde dostlarıyla paylaşıyor, salona kurduğu tahta düzeneğiyle genç mühendislere aktarıyor . 
İyi ki varsın sevgili dostum!
Ve yazıyı Lütfi Bilir' in kısa  bir şiiriyle bitirelim:

kaçacak yer yok
kırkayak kaçamadı ki
kırk ayağıyla
sen nice kaçacaksın ölümden
iki titrek ayakla 

 

Yazarın Diğer Yazıları