Şu sıralar bayan arkadaşlarımla buluştuğumuzda konumuz hep erkekler oluyor. Eskiden modadan, makyajdan, parfümlerden bahsederdik ama şimdi konu erkekler.
Kadınların anlaşılmaz olduğunu söylerler ama maalesef asıl anlaşılmaz erkekler. Gerçi çoğu kadın, erkekleri çözmüş durumda ama meslek sahibi olmuş, iş tecrübesi olup da bekar olan birçok kadın maalesef erkekleri çözemiyor. Onları anlamak için onlarla beraber olmak şart. Hele hele evlendikten sonra muhakkak çözersiniz. Hal böyle olunca evli bayanlar olarak, bekar bayanlara danışmanlık yapmaya başlıyoruz ve ortak bir cümlede özetliyoruz konuyu.
‘’ERKEK’’ olarak adlandırdığımız kişiler; tıpkı biz ‘’KADIN’’ lar gibi, eğer gelişme çağındaki oluşumlarını (ruhsal ve bedensel) tamamlayamamışlarsa, hayatları boyunca sadece annelerinin oğlu olarak yaşamlarını sürdürüyorlar. Tabi ki her erkek böyle değil ama son zamanlarda özellikle de bugün konumuz olan erkekler böyle. Hepinizin bildiği, tanık olduğu tipik örnekler vereyim:
Pazara alışverişe çıkamazlar, daha doğrusu hoşlanmadıklarını söylerler.
Yemek pişirmelerinden vazgeçtim, mutfakta bardağın, tabağın yerini bilemezler.
Yattıkları yatak her zaman dağınıktır. Akşam yarı kıvrık yorganı kıvırıp tekrar yatarlar.
Ellerindeki sigarayı söndürmek için küllükte yer kalmadığını fark ettikleri zaman küllüğü temizlemek akıllarına gelir.
Gelirleri olduğu sürece hep dışarıda hazır fast food tarzı beslenirler. Biraz sağlığına dikkat eden yine dışarıda yemek yer, evinde basit bir patates salatası hazırlayamaz.
Eğer biraz içe dönük, hobisi falan yoksa hafta sonlarını bütün gün evinde, TV karşısında geçirir sonra da sıkıldığını söyler.
Suçlayamazsınız onları, eleştiremezsiniz de; çünkü haklılar. Başka türlü davranmayı bilmiyorlar, öğretilmemiş onlara. Çocukken örnek aldıkları baba modeli de bu çünkü. Anneleri onların yemeklerini pişirmiş, pişirmekle de kalmamış yemek tabaklarını da doldurup önlerine koymuş. Onlara sadece çatalı, kaşığı yemeğe batırmak ve çiğnemek kalmış. Sofradan kalkıp ya dersini yapmaya gitmiş, ya bahçede top oynamaya, tabağını mutfağa götürmek dahi onun aklına gelmemiş. Çorabını çıkarıp atmayı biliyor, kirli torbasına atmayı bilmiyor, oyuncaklarını dağıtmayı biliyor ama kutusuna toplamayı bilmiyor, çünkü hep annesi arkasından toplamış. Evde yemek yoksa pizzacıdan sipariş vermeyi biliyor, paket servisin telefonu ezberinde ama bir tencerede suyu kaynatıp, tuzu atıp sonra da makarnayı 10 dakikada haşlayıp beyaz peynirle yemeyi akıl edemiyor.
Bu erkek çocukları büyüyor, evleniyor, yuva kuruyor ama maalesef eş olamıyorlar.
Kadının ev içinde üstlendiği işleri yaparken eş olamıyor, boş zamanlarını birlikte geçirmeye çalışırken eş olamıyor, yatak odasında kadından cilve beklerken kendisi sadece işini görüyor, eş olamıyor.
Bayramlarda veya diğer ziyaretlerde annesi ona sevdiği böreği yapıyor, dolmaları sarıyor. Gelininin sevdiği pırasayı pişirmek aklına gelmiyor, çünkü oğlu pırasa sevmiyor.
Evli de olsalar, koca adam da olsalar Onlar, çocuklarının babası değil, eşlerinin kocası da değiller. Onlar, sadece annelerinin oğlu.
Görüşmek üzere.
