Elif Öztürk / ELif'le İçsel Farkındalık

İnanıyor musun? (1)

Elif Öztürk / ELif'le İçsel Farkındalık

  • 27

Olduğun yerden yaşadıklarına bakıyorsun. İçinin çalkantılarına kulağındaki ses karışıyor.

“İnanıyor musun?”

Konuşmanızın üzerinden günler geçmesine rağmen sorusu seni her yerde takip etmişti. Canını sıkan sorunun cevabını bilmeyişin değil mi? Bilinmezliğin hissettirdiği sarsıntı kalbinde hali hazırda hüküm sürüyor. Bu ilişkinin nereye gittiğini bilmeyişin aklını allak bullak ediyor değil mi? Peki söylediklerine inanıyor musun? Gerçekler olduğu gibi gözlerinin önünde duruyorlar. Peki görmek istiyor musun? Aylardır bir şeylerin değiştiğini fark ediyorsun. her zaman yaptığınız yürüyüşler azalmaya başlamış, birlikte film izlemez olmuştunuz. Dizlerinin ağrıdığından sızlanmış, hekime gidip muayene olmaya ayak diremişti. Mevzuyu her açtığında konuyu değiştirip geçiştirmişti. Önceleri haline üzülmüştün. Çok sevdiği yürüyüş  vakitlerinden mahrum oluşuna dayanamamıştın değil mi? Zamanla bu konu üzerinden tartışır olmuştunuz. Bir yerlerde bir yanlışlık olduğunu hissetmeye başladın. Ne zaman içini kemiren o arsız kurt peydah oldu? Zihninin tamamının cevapsız sorular istila etmişken minik darbelerin nereden geldiğini fark etmemiştin değil mi? “Hekim korkusu var” diyerek kendini avutmak daha kolay gelmiş, tartışmaktansa güzel zamanlar geçirmeyi tercih etmiştin. Şimdi buradan oraya bakınca ne büyük bir yanılsama içinde olduğunu anlıyorsun. Sorunun üzerine gitseydin bunlar yaşanır mıydı? Başını sağa sola doğru sallarken bilmediğini fark ediyorsun. 

Birlikte film izlemektense kitap okumayı seçmiş olmasını anlamamıştın. Hiçbir zaman ortak okuma zevkleriniz olmamıştı. Sen polisiyeleri, o biyografileri severdi. Aynı kitabı okumanız mucize gibiydi. Bunu bilmesine rağmen ısrar edişini şaşkınlıkla izliyordun. Bir şeyler değişiyordu. İlişkinin yapı taşlarından bir tanesi oyun dışı kalıyordu. Bir gün bir konuşmanın ortasında “Sen değişiyorsun” demiştin. Duyduğuna inanamayan bir yüzle sana bakmış “Evet olabilir. Bazen değişiklik iyidir” demiş ve uzun süren fikir tartışmasına girmiştiniz. Bu konuyu kime anlatsan içini rahatlatacak bir şey duyamamış, herkes abarttığını söylemişti değil mi?
Bir süre sonra başka birisiyle film izleme düşüncesine kapılmıştın. Onsuz bir şey yapma olasılığı seni rahatsız etmişti. Şimdi aklında bir soru oluşuyor:

“Peki o başka biriyle kitap okumuş mudur?”

Cevabın “hayır” olmasını istiyorsun. Senin dışında başka birisiyle sevdiği şeyleri paylaşmaz değil mi? Paylaşırsa sevgisini de paylaşmış olmaz mı?
 

Yazarın Diğer Yazıları