Eren Dağı Efsanesi

Efsane yıllar önceye dayanır. Fethiye’de turizm hareketi başladığı günlerde dört mevsim turizm yapabilme düşüncesiyle Seki civarındaki kayak yapmaya uygun Eren Dağında bir kayak tesisi kurulması fikri ortaya atılır. Ortada fikir vardır ama uygulamaya gelince kimse öne çıkmaz. Başta bürokratik engeller yatırımcıyı korkutur. Bölge Orman Bakanlığına aittir. Orman Bakanlığının turizm ile ilgili projeleri olmadığı için iş Muğla İl Özel İdaresine devredilir. Bu süreç de koalisyon hükümetleri zamanında gitti geldi on yılı bulur. Ancak iş bununla bitmez. Bölgeye giden yol kuzeye bakar ve devamlı kar altındadır. Kurulması düşünülen tesisin alt yapı araştırmaları yapılmamıştır. Bu durumda daha önce de kayak sporu yapmış bir şahıs kısıtlı olanaklarıyla ihaleyi alır ve burada günü birlik bir tesis kurar. Yine uzun gayretler sonucu yeterli büyüklükte bir telesiyeji işletmeye alır. Fakat işletme bu haliyle kar getirmez. Zira günü birlik Fethiye’den gelenlerin bıraktığı para yeterli olmaz. 2010 yılında açılan işletme bundan iki yıl önce elektrik kontağı nedeniyle çıkan yangın sonunda tahrip olur ve kullanılamaz hale gelir. İşletmeci borçlarıyla baş başa kalır. 2014 seçimleri sonunda efsaneye bir satır daha eklenir. O güne kadar işletme hakkı Orman Bakanlığı tarafından İl Özel İdaresine tahsis edilmiş olan bölge miras paylaşımı sonunda Muğla Büyükşehir Belediyesine kalır. Ancak eski işletmecinin sözleşmesi devam etmektedir. Bu sırada yeni göreve gelen Seydikemer Belediyesi işletmeciye bir öneri götürerek bütün haklarını ücretsiz kendisine devretmesi kaydıyla tesisi devir alabileceğini önerirse de cevap alamaz. Belediyenin buradaki amacı kar etmek değildir. Sadece Fethiye ve Seydikemerlilerin günübirlik yararlanabilecekleri bir tesisi ayakta tutmaktır. Bize göre 2800 m yükseklikte ve çok iyi bir kar kalitesine sahip olan, yaklaşık dört-beş ay süre ile kayak yapılabilecek bir yerin günü birlik kullanılması israftır. Özellikle sabah denize gir, öğleden sonra kayak yap biçimindeki bir yaklaşımla bu bölge dünya çapında bir merkez olmaya adaydır. Burasının yol sorunu mutlaka çözülmelidir. Kar temizleme araçlarıyla yapılacak bir temizlik yeterli değildir. Mutlaka güneye bakan yamaçlardan başka bir güzergâh seçilmelidir. Buna ek olarak jeolojik ve iklimsel alt yapı araştırmaları mutlaka yapılmalıdır. Yol yapımı olsun, araştırmalar olsun mevcut işletmecinin gücünü aşacağı gibi Seydikemer Belediyesinin de imkanlarının ötesindedir. Burada esas tahsis sahibi olan Muğla Büyükşehir Belediyesi ise asli görevlerini yapmakta sıkıntı çekerken bir de bu işe el atamaz. O zaman iş devlete kalmaktadır. Günün yirmi dört saati trafiğe elverişli bir yol ve diğer gerekli alt yapı hazırlanırsa burada geceleme dahil birden fazla tesis kurmak da mümkün olacak, belki burası bir yeni Uludağ veya Palandöken olacaktır. Devlet ise belki buraya yaptığı harcamaları vergi olarak birkaç yıl içinde geri alma imkânına kavuşacaktır. Şimdi önümüzde seçim propaganda süreci var. Belki her üç partimizden de Fethiyeli adaylar ön sıralarda yer alacaktır. Bu adaylar konuşmalarında bu konuyu gündeme getirirler, hatta seçildikleri takdirde bu işi görev bileceklerini söylerlerse en azından tüm kamuoyu tarafından sahiplenilmiş olur. Böylelikle Fethiye’nin tamamı için yararlı olabilecek somut bir projenin adımları hızlandırılmış olur. Yoksa bu efsane nesilden nesile aktarılarak birgün unutulup gider.